Samen slapen in een duurzaam Whats ART bedje

''Is de kinderkamer al af?!'', is de meest gestelde vraag, als je hoog zwanger bent. En wat heerlijk, dat ik al die suffe vragen dan heerlijk plagend kan beantwoorden met een gortdroge ''Nee''. Nee, want er komt geen kinderkamer… als het lukt, de eerste paar jaar in ieder geval niet. Want we willen ons kindje heel nabij. Sterker nog: Bibi ligt straks een armslengte bij me vandaan, zodat er s'nachts niet gehuild hoeft te worden voor contact en communicatie. Met heel veel dank aan meubelmaker Tarek van Whats ART, staat er nu -naast het secretarismeubel dat we als commode gaan gebruiken- nu ook een prachtig bedje, direct aansluitend aan het onze. Klaar is Kees! Maar waarom doen we het eigenlijk zo?

Natuurlijk Ouderschap

Ik ben als kunstenaar niet zo van de clubjes of vastomlijnde overtuigingen. Maar ik laat me wel graag inspireren. Voorbereidend op deze zwangerschap, was ik op zoek naar informatie als antwoord op mijn vraag: ''Hoe kan ik er voor zorgen dat een kind straks een onderdeel van ons leven wordt, in plaats van dat ik straks de dienstbode van mijn kind ben?''. Want dit beeld is hardnekkig, en ik krijg 'm nu als zichtbaar zwangere, maar al te vaak voor mijn voeten geworpen: ''Ja, wacht maar: babies janken de hele dag door en je doet geen oog meer dicht! Weg energie en autonomie. Gebeurt vanzelf!''. Maar is dat echt altijd zo?

Het basisprincipe achter Natuurlijk Ouderschap is, dat je de hechting met je kind optimaal bevordert door het vanaf het begin dicht bij je te houden. Naast het direct maken van huidcontact en aanleggen na de geboorte, en het te dragen in een draagdoek op je borst, helpt het schijnbaar ook om je baby heel dichtbij te laten slapen. Want op die manier leer je je baby veel beter lezen, en hoeft baby niet met enorme stresvolle gebaren als huilen te laten merken dat het iets wil. Op deze manier zouden babies rustiger zijn en met zelfvertrouwen leren communiceren: ze weten immers dat ze ook gehoord worden.


 

Zo dichtbij elkaar tijdens het slapen, horen de baby en jij elkaar (onbewust) ademen en bewegen. Het schijnt zelfs zo te zijn dat babies die op deze manier co-sleepen, het slaapritme van de ouders overnemen, omdat ze wakker worden n.a.v. de veranderende ademhaling en beweging die ze op deze manier nauwkeurig kunnen opmerken. Dat klonk mij heel goed in de oren...

Een bed op maat

Nou zijn er ook mensen die hun baby echt bij hen in bed laten slapen. Maar dat vind ik met een hele kleine baby nogal lijp. We houden het dus op een bedje dat ons matras en dat van het kinderbedje direct op elkaar laat aansluiten.

We hebben er voor gekozen om dit bedje door Tarek van Whats ART te laten maken, omdat we eigenlijk alleen maar wiegjes konden vinden die je direct kunt aansluiten. Maar waarom zou je een wiegje kopen, als je ook een bed kunt laten maken dat kan meegroeien met je kindje? Dat scheelt later weer een aanschaf en is in die zin duurzaam in gebruik. Hier kan de kleine zeker wel vijf jaar mee vooruit ;)

De bodem van dit bedje, kan tot verschillende hoogtes versteld worden. Dus ook als ons voornemen episch mislukt, kan het bedje veilig op een aparte kamer staan met een lage bodem, zodat we straks onze klimmende peuter niet kwijt zijn. De zijwand die aan onze bedzijde grenst kan naar wens in en uit de zijkant worden gedaan in een handomdraai. Dus ook als de missie slaagt, kan Bibi gerust even alleen zijn in bed.

Duurzaam

Waar mijn hartje ook een sprongetje van maakt, zijn de materialen die hij gebruikt heeft. Ik had ook niet anders verwacht. Ik ken Tarek via mijn Lief al van de kunstacademie. Ze zijn nog altijd goeie vrienden. Ze hebben deze klus daarom ook samen geklaard. Zo tof!


 

En mooi! Super mooi berken multiplex, waarvan de houtnerf heel duidelijk te zien is. Afgewerkt met een laag bijenwas, zodat Bibi straks veilig -doch onverhoopt- het eerste paar tanden in het hout kan zetten, zonder angst voor giftige verf en lak. Alle randen zijn mooi veilig afgerond en het bedje kan makkelijk uit elkaar worden geschroefd dankzij het gebruik van boutjes. Slim! En daarnaast… die bijenwas ruikt zo ontzettend lekker! Daar mag ik nu dus al iedere avond aan snuffelen als ik in bed lig, haha.

Kortom: ik voel me nu al een lucky girl! Of het co-sleeping nu gaat lukken of niet. Maar stiekem heb ik daar vol vertrouwen in. Aan het bedje zal het niet liggen ;)

Lees verder: